جمع بشویم بک جا و از کاری که آمنه کرد به عنوان نماد راهی که همه باید برویم تقدیر کنیم. میشود کار آمنه را نماد یک دوران تازه کرد: از خشونتی که ما را احاطه کرده و تا عمق استخوانمان ریشه دوانده فرار کنیم. جدا فکر میکنم که باید آمنه را که آن  کوردل اسیدپاش را بخشید در هیئت یک اسطوره تقدیس کنیم. بگذار یک بار هم کسی به خاطر بخشش و یزرگواری اسطوره بشود. نگویید شابد وادار شده یا تطمیع شده یا مجبور شده یا هر چیز دیگر. خود عمل را ببینید و احتیاجی که ما به اینطور نمادهای خشونت گریزانه داریم. ما که اینقدر در معرض سیلاب ویرانگر خشونتیم. برکشیم آمنه را در هیئت یک ماندلای وطنی و تقدیسش کنیم. من با همه خون قلبم به او تعظیم میکنم. چقدر خوب میشد یک بعد از ظهری همه، همه ما، بله همه ما یک جایی مثلا توی میدان ونک جمع میشدیم برای گرامیداشت آمنه. فقط آمنه . .

                                                                                     ناصر كرمي

 

http://naserkarami.blogfa.com/post-490.aspx